سلام
یسری ویدیو و فایل از شادی مردم شهرم بخاطر سیل پخش شده.
من چون ویدیو رو ندیدم کاری ندارم اما چون مردمو از نزدیک میبینم که بخاطر اینکه بعد 20 سال خشکسالی، آب وارد رودها و مسیل ها و رودخونه اصلی شهر و دریاچه داره میشه خوشحالن چون اینقدی آب هست که بتونن کشت کنن و در شهری که نون مردم از کشاورزیه و دامداریه زندگی کنن. خوشحالیشون رو درک میکنم.
این شهر محرومه. اما مردم خونگرم و مهربونی داره بخصوص روستایی ها.
درسته شاید خونه هاشونو مجبور شدن خالی کنن اما خوشحالن
حداقل کاش اون آدمایی که به شادی مردم شهر من خرده گرفتن اول مزه خشکسالی و نداشتن نون و اوردنش سر سفره رو میچشیدن تا بفهمن یعنی چی.
سیل سیله. ویران میکنه. درسته نیمی از مردم کشورم سیل زده هستن و منم ناراحتم. اما کاش به اینکه الان حداقلش توی یه شهر تونستن به اندازه ی خیلی کم این خسارتا رو مدیریت کنن خوشحال باشیم. اینکه دیگه مردمی نمردن. کسی آسیب ندیده.
همه ما هر شب با ترس اینکه فردا صبح چطوره اوضاع میخوابیم و صبح که بیدار میشیم خدا رو شکر میکنیم که هنوز اتفاقی نیوفتاده.
شادی مردم توی این اوضاع به خاطر آب یا هر چی که هست نباید مسخره شه.
چون جای اونها نبودید تجربه زندگیشون رو نداشتید.
چون منم جای اونا نیستم اما کنارشون بودم و جزوی ازشون هستم.
من برای مردم سیل زده متاسفم اما کاش مسخره نکنیم.
فرهنگ یعنی چی؟
سیل اگه واسه عده ای غم به بار آورده برای عده ای هم شادی به همراه آورده. مگه بده؟
شادی که بهتر از غمه؟!
درباره این سایت