باز اومدم اینجا.
انگاری اینجا برام شده یه ایستگاه.
یه ایستگاهی که گاهی درش یه توقف کوچیک میکنم.
خنده داره.
کاش میشد یکسره رفت. مسیر اینقد بالا پایینی نداشت.
این بالا پایینی هام دست خودمونه.
کاش میتونستم مسیرو هموار کنم.
اما اونوقت دیگه چه سود هر چی که ساده و راحت بدست بیاد . بی ارزش میشه.
کاش ارزش ها فهمیده میشد.
خدا رو شکر
+هر روز به این پاها میگم
مرا پیش یارم ببر
اما
به محل کارم میرسم
به محل خرید
به محل خواب.
آآآآآه
چقدر زود
دیر میشه.
علیرضا روشن
++چقد زود دیر میشه. یه زمانی خیلی این حرفو میزدم ولی واقعا زود دیر میشه. قلبم درد میکنه.
درباره این سایت